顾西冽宋青葵
顾西冽宋青葵最新章节：
说完，程漓月松开缠着他脖子的手，转身就要走
太虚真人？杨大哥，难道太虚真人在注意我们？
不吃了？看我干什么？”季天赐低沉笑问
整片天幕立刻再次滚滚翻涌，无数骨白光芒从天而降，交织下，化为一片滔天巨浪，朝着灰白石殿铺天盖地打去
说完，再度晃身，人已来到明前身旁，前后不过三息，如他所料，那剑疯子并未趁明前单独一人时下手！
”战思锦指着全家福里最尊贵的男人说道
不管是什么原因，是为什么，只要她过来了，可以看到她，颜逸都是开心的，喜欢的
然而此时，他们听到这一段响彻青城山的话语，听出了话之意
因为她知道，甚至已经习惯了，不管自己怎么做，好像这个男人，都会无条件包容她，宠着她，惯着她
魂兽毫不脸红，“思来想去，你就是他，他也是你，你们自己家的事，外人也不好『插』手！”
顾西冽宋青葵解读：
shuō wán ， chéng lí yuè sōng kāi chán zhe tā bó zi de shǒu ， zhuǎn shēn jiù yào zǒu
tài xū zhēn rén ？ yáng dà gē ， nán dào tài xū zhēn rén zài zhù yì wǒ men ？
bù chī le ？ kàn wǒ gàn shén me ？” jì tiān cì dī chén xiào wèn
zhěng piàn tiān mù lì kè zài cì gǔn gǔn fān yǒng ， wú shù gǔ bái guāng máng cóng tiān ér jiàng ， jiāo zhī xià ， huà wèi yī piàn tāo tiān jù làng ， cháo zhe huī bái shí diàn pū tiān gài dì dǎ qù
shuō wán ， zài dù huǎng shēn ， rén yǐ lái dào míng qián shēn páng ， qián hòu bù guò sān xī ， rú tā suǒ liào ， nà jiàn fēng zi bìng wèi chèn míng qián dān dú yī rén shí xià shǒu ！
” zhàn sī jǐn zhǐ zhe quán jiā fú lǐ zuì zūn guì de nán rén shuō dào
bù guǎn shì shén me yuán yīn ， shì wèi shén me ， zhǐ yào tā guò lái le ， kě yǐ kàn dào tā ， yán yì dōu shì kāi xīn de ， xǐ huān de
rán ér cǐ shí ， tā men tīng dào zhè yī duàn xiǎng chè qīng chéng shān de huà yǔ ， tīng chū le huà zhī yì
yīn wèi tā zhī dào ， shèn zhì yǐ jīng xí guàn le ， bù guǎn zì jǐ zěn me zuò ， hǎo xiàng zhè gè nán rén ， dōu huì wú tiáo jiàn bāo róng tā ， chǒng zhe tā ， guàn zhe tā
hún shòu háo bù liǎn hóng ，“ sī lái xiǎng qù ， nǐ jiù shì tā ， tā yě shì nǐ ， nǐ men zì jǐ jiā de shì ， wài rén yě bù hǎo 『 chā 』 shǒu ！”
